Reborn!

Opnieuw geboren Maura Leonor, 11 november 2009 16.10 (lokale tijd) Bogotá, Colombia

Ik ben opnieuw geboren op woensdag 11 november 2009. Een dag om nooit te vergeten. Ik kon woensdag avond even niets schrijven. Ik heb alleen maar gepraat en veel gehuild. Als mensen je zou vragen wat de mooiste dag van je leven is. Dan is mijn antwoord; mijn hereniging met mijn Colombiaanse moeder.

Lieve mensen, er is iets wonderlijks gebeurd. Het was boven verwachting waanzinnig, intens, krachtig, mooi. Ik heb er geen woorden voor. Vandaag hebben Lin en ik besloten om een dag spa te doen, want we zijn op ons eindje met alles wat er allemaal in ons leven gebeurd en willen goed voor ons zelf zorgen!

Ik was gisteren heel zenuwachtig. Ik wist niet meer hoe ik moest zitten ,staan, voelen. Ik dacht ook momenten helemaal niets meer, of voelde een brok in mijn maag. We zijn bij een café gaan zitten, en Gyna… Whaaaa wat een pracht mens, zo betrokken en goed in haar werk! Petje af voor haar! En dat heb ik haar ook gezegd.. mijn dank daarvoor! Ze creëerde veiligheid en geborgenheid en dat zijn hele belangrijke elementen voor mij en Consuelo geweest. Hoe dan ook, Gyna ging om 15.55 Consuelo ophalen bij een shopping centrum. We zaten in het noorden van Bogotá ergens bij calle 70/75.

Het moment van haar ontmoeten was mijn eigen spoorloos, maar in eerste instantie afwachtend, even aan elkaar snuffelen en toen braken we open….BAM! Wat een energie kwam er los! Allebei eerst de kat uit de boom kijken, niet meteen het achterste van je tong laten zien, maar toen we ons eenmaal veilig voelden, konden we ons ook helemaal geven, kwetsbaar, universele liefde… we voelden ons herenigd.

Mi niña mi niña…. Mijn meisje mijn meisje. Waarom huil je vroeg ze… en troostte mij in haar armen.

Het zijn tranen van geluk. Eindelijk begreep ik mijn leegte. De leegte die ik mijn hele leven al voel, en sinds ik ouder wordt zo’n pijn heeft gedaan en nog steeds doet. Soms begreep ik het niet. Waar komt het toch vandaan? Heb zoveel wegen geprobeerd, therapieën, de liefde met mannen, healing, coaching, veiligheid en geborgenheid in alles zoeken. En toch een schakel van de ketting die ik mis. De geboorte van een kind is zo belangrijk. Ik besefte het me gisteren compleet. En als babys niet kunnen uithuilen bij de moeder bij de eerste seconden, minuten dan is dat een gemis, een leegte, een gebrek aan liefde die later weer geheeld moet worden. De connectie tussen moeder en kind van zelfde bloed en vlees is zo godschruwelijk belangrijk! Het is een wonder! Maar nu voelt het even als een diepe wond die ik voel rond mijn hart en mijn zonnevlecht, die nu eindelijk mag genezen met een energie van iemand die ik nooit eerder heb gevoeld.

Consuelo is krachtig, een hele mooie vrouw, ze heeft veel wilskracht, ondeugende ogen.. whaaa ik kan nog wel zo door gaan. Ik voel me verliefd, ik voel liefde, liefde, liefde.. zo mooi! Echt boven verwachting mooi.

Ik heb veel uitgewisseld van mezelf hoe ik in het leven sta; Open, kwetsbaar, met respect voor de ander, begrip en understanding voor haar situatie, met een luisterend oor, geduld en acceptatie, in het moment leven, geen overtuigingen en of scherpe meningen, zacht, liefdevol en warm.  Ze zei op een gegeven moment dat ze niet had verwacht dat ik zo in het leven stond. Ik vroeg hoe dan wel; como? Ze was bang dat ik misschien agressief of pusherig/eisend zou zijn dat haar situatie zou benauwen. Ik heb haar veel verteld dat ik op donkere plekken van mezelf in mijn leven ben geweest, en dat dit een lange weg voor mij was om te komen naar licht en liefde die ik nu heb ontdekt en heb gevonden! Een weg waar ik nooit eerder had gedacht dat ik daar zou komen! Om te beginnen was mijn missie ook alleen maar deze liefde laten zien en te delen met haar. Ik wil haar niet overtuigen, maar alleen maar laten zien dat het goed met me gaat en dat ik één brok liefde ben. En wat ik gaf heb ik gisteren ook helemaal terug gekregen. Ik kreeg heel veel liefde terug, troost, warmte… het raakte me diep en heb heel erg gehuild van geluk samen met haar, met Lin, met Gyna.

Het liefst neemt Consuelo me mee naar huis, laat ze me alles zien waar ze woont, hoe ze leeft, en wie haar familie is. Maar gezien de omstandigheden is dat nog niet mogelijk. Alles is taboe, en moet voorzichtig aangepakt worden. Er is iets gebeurd waardoor ik een geheim ben gebleven, wat weet ik nog niet, maar dat doet er ook even niet toe. Alles heeft tijd nodig, bezinking, liefde en geduld. Helemaal goed….  Alles stap voor stap. Maar ze doet er alles aan om me weer te zien zaterdag om 17.00 en misschien eerder om 16.00. Ze liegt voor thuis, voor haar man en haar dochter, maar het is de moeite waard ze zei… gelukkig!

Ik heb één foto van Jorge mijn oudste broer gezien..whaaaa.. ik zie mezelf! En voor de rest twee broers van haar, waarvan één vermoord, en haar kleinkind van haar oudste dochter Gyna. Gyna heeft haar geholpen met het inloggen van haar hotmail op internet, en we hebben een vermoeden dat zij weet over mij, omdat ze misschien ingelogd heeft, en mijn emails gelezen heeft. Een groot geheim die volgens mij nog wel meer ontrafeld wordt!

Ze is bang en dat begrijp ik goed. Haar leven staat ook even op zijn kop. Ze had het recht niet om mij te zoeken, omdat ze mij ter adoptie heeft gegeven. Ik ben een sleutel en een schakel geweest om de hereniging weer te kunnen opzoeken. En daar was ze heel blij mee. Ook bedankte ze me mijn ouders in NL voor alle goede zorgen. Ze was intens gelukkig dat één van haar kinderen kon studeren, reizen, en compleet kan genieten van het leven. Ze leven namelijk om te overleven. Even een heel ander verhaal. Consuelo vroeg zich ook af hoe het zou zijn als haar man zou weten over mij…nee, het is de tijd nog niet.. Alles heeft tijd nodig en geduld nodig!

Zaterdag zie ik haar weer, en zou ze ergens werken van 5 tot 9, maar dat zegt ze bij de mensen af, en laat zich ophalen dus normaal gesproken ophalen door haar man rond 9/10 uur. Leugen voor veel liefde, het bestaat dus echt en is naar mijn idee ook niet erg! We hebben nog meer tijd samen. Whaaawiehoeoeeoe…. Ben intens gelukkig en hou van jullie allemaal como LA FAMILIA!!!!

Besos

Maura.