tadadadadaaaa... we're going to Colombiaaaa.....

Maandag 09 november 2009

Vandaag mijn ene laatste dag in Mexico City. Ik verblijf nog steeds bij Jorge in huis en Lin en ik mogen spullen hier houden tot 16 november. De 16^e mogen we nog één nachtje blijven slapen in het huis van Jorge en dan de 17^e vertrekken we richting Nederland.

Gisteren zijn Jorge en ik naar het antropologisch museum van Mexico City geweest. We hebben een paar delen van het museum bezocht, want het gebouw is enorm. Een paar uur geschiedenis lessen van Jorge ontvangen over de geschiedenis van het noorden van Mexico, het ontstaan van de grote stad Mexico City wat eerst omringd was met water en meren, het magische Michoácan en een stuk over de Maya’s. Ik had me er nog meer in willen verdiepen, maar dat hoop ik volgende keer te doen. Ik wil zeker terug naar dit prachtig land. Toen we aankwamen bij de grote overblijfselen van stenen met goden, slangen, doodshoofden en figuren in deze enorme hal, waren we allebei even stil van alle energie die we voelden. Wat een mysterie en energie hangt daar rond. Je kan echt de energie voelen die mensen eeuwen geleden erin hebben gestopt! Althans, als je open kanalen hebt zoals wij. Bijzonder om te delen en te voelen. Allebei begonnen we te gapen en voelden we een bruisend gevoel in ons buik. Een unheimisch gevoel!!

Daarna zijn we terug gegaan met de metro en de bus naar Coyoácan, de nette buurt van MC waar Jorge, en Enricce (organisator van het festival en oom van Jorge) wonen. Lekkere gevulde taco’s gegeten en daarna nog naar de markthallen geweest met kraampjes, een soort Waterlooplein in Amsterdam maar dan in MC.

Mijn weekend was relaxe en voel me uitgerust in een fijn huis met fijne mensen. Lin komt zo terug met de bus, en we worden weggebracht door Jorge naar het vliegveld rond 12.00 uur. Als hij het red, want hij had een belangrijke sollicitatie. Anders wordt het de taxi... We vliegen om 14.45 naar Colombia. En komen lokale tijd aan rond 20.10, een uur tijd verschil met MC. Woensdag 11 nov. hoop ik Consuelo te zien. Tot nu toe nog geen definitieve bevestiging gehad, maar de ontmoeting  gaat plaatsvinden. Ik voel van alles, van blijdschap tot oud verdriet, kracht en soms voel ik niets. Een grotere glijbaan in mijn leven heb ik nog niet gehad. Ik hoop dat ik me wat rustiger ga voelen na deze levende psycho-trip, hahahahha.. But I am still enjoying life mucho! Soms zijn de bergen, ups and downs een beetje te heftig voor zo'n klein meisje zoals ik.... Entonces, ik deel graag die momenten in mijn log. Ik hou van schrijven en sharing... geen zorgen voor de dalen ajb.. het hoort bij het leven and it's beautiful!!!!

Te quiero mucho y gracias para escuchar mi texto de mi vida….

Ik ga mijn tas inpakken en koppie koffie doen!

Besos y abrazos

Mautje.